Имрӯзҳо сар то сари ҷумҳурии азизамон ид аст. Чунин ҷашнҳои аҳамиятӣ, фарҳангӣ ва миллӣ буда, меҳру садоқати моро нисбати ватандорӣ зиёд намуда, дар ботини мо худшиносии миллӣ ва фарҳангиро бештар менамояд.

Мо тоҷикон дар тулии 30 соли Истиқлолияти давлатӣ ва 24 соли Ваҳдати миллӣ ба комёбиҳои зиёд ноил мегардем. Пеш аз ҳама қайд кардан зарур аст, ки бо ташаббуси Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат- Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, Тоҷикистон аз бунбасти комунакатсионӣ баромад, амнияти энергетикӣ қариб ҳалли худро ёфтааст ва иҷроиши амнияти озуқаворӣ низ то ба ҷое ҳаллу фасли худро ёфтааст.

Маҳз бо дастгирии бевоситаи Пешвои миллат ҷавонони кишвар аз навигариҳои илму технологияи ҳозиразамон огоҳ гардида, дар баробари ба омӯзиши забонҳои русӣ ва англисӣ таваҷҷуҳи пештаре пайдо намудаанд.

Шукр, сад шукри Парвадигор, ки халқи тоҷик марди қавиирода ва шердиле доштааст, ки тавонист миллати тоҷикро дар чахон машхур гардонаж. Имруз мо сохиби давлат миллат ва пешравихои зиёде гардидем. Дар фурсати кутохтарин давлати точикон дар чхон мшхур гардид. Тамоми сарварони давлатхои дигар сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллати точиконро меомузанд ва пайрави мекунанд.