Аммо боз ёфт мешаванд сармоягузорону таҳрезону ошубу балво хунрезиҳо , кушторҳо , қатли онҳо , инқилобҳои рангаю бунёдкунандагони давлатҳои шиҳамазҳаб ,ки дилхоҳ кишвару давлатро ба гирдоби носомониҳо , низою адолатҳо ,инсонбадбинӣ , тела медиҳанд . Таърихи мардуми бофазилату некноми тоҷик гувоҳи он аст , ки фақат хоҳиш ва эҳсосоти қудратталабӣ ва ѓурури нодонӣ гуруҳҳои ифротиро дар ниқоб ба суи хунрезӣ ва ҷаҳолат роҳнамуд сохт . Чун таҷриба нишон дод , ки ҷавонони камсаводу гумроҳ тез ба доми онҳо меафтанд. Аз холигиҳои майнаи сари ҷавонон то он дараҷае истифода бурданд , ки ҳатто ҷавонон ошкоро бо падару модар ва ақрабони худ рўй гардонданд . Тавре маълум аст пас аз пошхурии Иттиҳоди Шуравӣ созмонҳо ва ҳаракатҳои динии наве зуҳур карданд, ки барои мардуми мусалмони Тоҷикистон ва дигар кишварҳои собиқ Иттиходи Шуравӣи манотиқи Осиёи Миёна бегона ва ноошно буданд . Ҳамин тариқ ба шарофати андешидани чораҳои қонунӣ ва фаврӣ пеши роҳи густариши ин созмонҳо ва ҳаракатҳои ифротиту иртиҷоӣдар кишвар гирифта шуд .Дар робитаисҳороти ҳамин саркардагон буд , ки миллати тоҷикро ба вартаи ҳадлокат оварда ба сари халқу миллат кулфати зиёдеро бор карданд . Натиҷаи ҳамин буд ки соли 1992 ҷанги хонумонсузи бародаркушро оѓоз карда тоҷикон иҷбору муҳоҷир шуда ба мамлакатҳои бегона афтоданд .

Бояд қайд кад , ки хиёнат ба Ватан нобахшиданист. Ватан калимаест аз руйи нависи сдда , вале ҷаҳони маънави ниҳон аст дар он , ки ҳам маънои модар ҳисобида мешавад . Пас чи тавр метавон ба модар , яъне ба Ватан ва милатеи хеш хиёнат кард .Хиёнаткорони Ватан ҳеҷвақт бахшидан нахоҳадшуд , зеро онҳо миллатро доѓдор ва бадном мекунанд. Иштироки баъзе аз шаҳрвандони Тоҷикистон дар муқовиматҳои мусаллааи Сурия далели он гуфтаҳост . Ин кирдори онҳо ба шаъну шарафи миллти тоҷик хиёнати нобахшиданист .

Бештари онҳое ки дар муқовиматҳои кишварҳои гирдоби ҷанг иштирок мекунанд фирефтаи дуруѓ шуда , тарки Ватан мекунанд , худ қурбони фоҷиа мегарданду оилаҳояшон бе саробон ва кўдаконашон овораи дари дигарон мегарданд .

Мардуми тоҷик чеҳраи аслии ин ватанфурушонро ба хуби шинохта , саросари мамлакат барои далелҳои ҳақиқи овоз бароварда , тасдиқ намуданд , ки онҳо дар ҳақиқат терористан ва дар фармони хоҷагони хориҷианд . Бо супориши хоҷагони худ аз падару модар ва миллату давлат мегузаранд . Самт фақат мансаб ва мансабталаби .

Хушбахтона дар майдони сиёсат Асосгузори сулҳу ваҳдати милли , пешвои муазами миллат , муҳтарам Эмомали Раҳмон масъулияти роҳбарии давлату миллатро ба уҳда гирифта дар натиҷаи талошҳои ў дар Ватани азизу меҳрубонамон Тоҷикистон сулҳу ором ива ваҳдату ҳамдили пойдор гардид . Корнамоиҳои нақши арзандаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомали Раҳмон дар таҳкими истиқлолияти давлати ва Ваҳдатии милли бе поён аст . Маҳз бо заҳмату талошҳои пайравонаи сарвари давлат Тоҷикистон аз фоҷеаҳои миллату давлат раҳо ёфта Истиқлолияти давлати ва ваҳдати миллии худро таҳким бахшида миллати тоҷик баъди ҳазорсола роҳи эҳёи давлатдории миллӣ ба дастовардҳои бузурги таърихи ноил гардид ва имрўз бо суи ояндаи неку дурахшони ин Ватан устуворона қадам гузошта истодааст. Истиқлолият барои мо рамзи олии ватану ватандорӣ , ободию бунёдкорӣ ва барои расидан ба ҳадафҳои сиёсию иқтисодӣ ва фарҳангӣ буда ҷомеаи шаҳрвандиро таҳким бахшид в бахту иқболи миллатро таъмин намуд .

Директори муассисаи

таҳсилоти миёнаиумумии №14 ___________Ҳ. Мирзоев