Мегуянд, ки нохалаф нохалаф хасту хеч бахонае наёфт мегуяд: «Думи сага ткач аст». Боз думи саги мардуми Точикистон барои Шумо бебасарон кач шуд. «Адаб шарт аст, агар фарзанд шух аст». Сухангуи хам адаб аст. Бо адаб сухан гуфтанро омузед. Дуругу тухмат хадду андоза дорад. «Андоза нигах дор, ки андоза накуст, хам лоики душман асту хам лоики дуст». Боз хамон чоргонаи манфиатхох бо далолии рохбари ташкилоти террористии ХНИ-ПМЗ Мухидин Кабири домани нопоки худро дар гиребони дигарон пок кардан мехоханд. Барои мисол иктибос аз харзагуихои лаъини Мухидин Кабири: «Мо ба ин назарем, забони шантажу таҳдид, ки тавассути он ҳукумати Тоҷикистон бо мардуми худаш (шумо Кабири аз кадом мардумед? Хуб карди, никобро аз чехраи нопокат бардошти!) ҳарф мезанад, дар гуфтугӯ бо ҷомеъаи ҷаҳонӣ натиҷае намедиҳад». Кабирӣ! Боз таъкидат мекунем, ки Тоҷикистонро чомеаи чахони ба хайси як давлати вохиди дорои забон, марзу бум ва мукаддасоти худ, ба чахониён муаррифи шуда, Точикистонро чахониён мешиносанд. Кабири! Чанд карат табаддулот хости, тират хок хурд. Дар хар кадамат мардуми буми шантажу тухмату харзагуихоро дарёфтанд. Имруз дайдуи мулки бегона, ба сад дар сар мехалони, имдод металаби, маблагу сармоя мепурси. Бехтараш аз мардуми Точикистон узр пурс чун дигарон. Модар-Ватан неруи бахшидан дорад. Агар зодаи хакикии ин хоки мукаддас боши. Качназарон кач мебинанд. Шумо ва хамаи хампешахои гаразгую бадкирдоратон рузи равшанро шаби тор маънидод мекунеду мардумро ба торики ва зулмот кашидан мехохед. Чуноне ки дар майдони шахидони бешахид мардумро ба гумрохи кашида хуни нохак рехтед. Ё инро хам инкор мекунед? Инкор хам сози мардум медонанд. «Офтобро бо доман пушидан гайри имкон аст». Тавсия мекунем, ки боби 3 ва 4-уми Конститутсияи Чумхурии Точикистонро пурратар мутолиа намоед. Дар Точикистон чавонон пайравони Пешвои Миллат ва ояндаи Точикистон вирди забони пиру барно аст. Айнакхои гаразбинро аз чашм гиред. Холо хам дер нашудааст. Табарзода Р.silvenpsp.rusferurezki.ru