Имрӯзҷамъияти мо давраимуҳити таъсисёбии иҷтимоиюиқтисодӣ сиёсӣ вамаданиро аз сар мегузаронад. Ҳолатисиёсиро ки имрӯзҳодар ҷаҳон ҷараён дораднодида гирифтан ва ёдар доираи минтақа ба онбаҳо додан нодурустмебуд. Метавон онрояк навъ қисматиногусастани ҷаҳоне ки онронобаробарии оқибати норавшанномидан шояд дурустбошад.

Мисолиин муноқишаҳои дохилидавлатӣ, ки гоҳҳо батаври мусаллаҳона дар муқобили ҳамдигарсангар мегиранд. Ба ондавлатҳое хосанд, ки аз назаридавлатҳои муттарақӣ ҳамчунобъекти том ҳисобидамешаванд.

Дигаргуниҳо дарин гуна давлатҳогоҳҳо характерӣ ғайриинтизор мегиранд.Дар сурати заиф шуданииқтидори ин гуна давлатҳоимиллӣ гуруҳҳои манфиатҷӯмавридро мувофиқ ёфта,низову нифоқҳои диннивумаҳзабиро роҳандозӣ мекунанд, киҳангоми барор ги рифтанашон ҳаракатҳоихатарнокӣ моҷароҷӯи сар боломекунанд.Вале дар суратимавҷуд будани сиёсатидугонӣ ин падидаҳо баҳоиякхела намегиранд.

Чунин ҳаммешавад, ки дар баъземавридҳо ин моҷароҷуёнбаҳои баланд гирифтаҳамчун муборизони ҳимояиҳуқуқи шаҳрвандон ва ёмуборизони озодихоҳони шинохташаванд, дар ҳолатидигар ва ёаз ҷониби дигаронҳамчун як ҷараёнидинӣ ва ётеррористӣ эътироф мегарданд.

Дар кишвари мо низ бадбахтонеҳастанд одамоне, ки гумкардаироҳи худанд ва азхудшиносии миллӣ дарфосилаҳо қарор доранд.Чунин шахсон бо эҳсоси таҳлилгардида ба ҷуз«Фикри» худ дигар чизерошунидан ва эҳсос намуданнадоранду нисбат ва Ватанва миллати худамали душманона вахиёнаткориро раво мебинанд.Инраванд дар натиҷаи таблиғотихоҷагон ва «Мутахасисони варзида»дар кирдорҳои ҷинояткорона дар шаклиэкстремисти ва террористӣшакл мегиранд.

Аксарияти роҳгумзадагон, амалашонзидди ватану миллат,зидди падару модар аст, ҳеҷ гоҳ баҷойе нарасанд вазиндагии атрофиёнашон низбаракат нахоҳад гирифт.

Баъзеаз ҷӯяндагони «Роҳи ҳақ»хушбахтиро дар кушторибародарони мусалмон, дар хонасӯзивуятим мондани ҳазорҳотифлони бегуноҳ мебинанд ваайби худро аз ғаниматҳо ва бабадбахтии дигарон пуркарданианд. Ин кирдорурафтор, пеш аз ҳама хиёнатба Ватан, хиёнат ба миллатусарзамини аҷдодонии мост.Тарбияи ватандӯстӣ як ҷузъи тарбияиахлоқии кӯдакон башумор мераванд. Ҳар, кӯдак кихудро қадре бишносадмо калонсолон боядкӯшиш намоем, ки меҳру муҳаббат ва эҳтиромиӯро нисбати Ватан афзунгардонед. Аз хурди дар муассисаҳои таҳсилоти томактабӣ гузарониданимашғулиятҳои тарбиявиронисбат ба Ватан ҷойи зисти ӯ зиёд намоем.

Зистандар Ватани худ ҳамагуна ғамуандуҳро аз дилҳо берунмесозад . Бояд ҳамаррӯза пеш азсаршавии реҷаи рӯз,кӯдаконро ба ватандӯстию ватанпарастӣсулҳу ороми бо хонданишеър аз ашъори шоирон,қадр намудани кишварихуд даъват намуд.

Ватан аздилҳо

Мебарорад ғам

Ватан одамро

Мекунад одам

Боядба кӯдакон оидиободию зебоии табиатикишвари ҳамешабаҳор васфнамуда ва боисизиндагии хуши кӯдакондар чунин Ватанробоиси ифтихор донист.

Ту ватан дорӣ

Зебову обод

Бигирифтааст ӯ

Туро дар оғуш

Кӯдаконро ба меҳру муҳаббат ба Ватан, марзубуми диёри хеш ҳидоят намуд.

Фарзанди ҷон бош

Бар ватани хеш

Ҳам посбон бош

Бар ватани хеш

Ҳеҷ кас вапеш аз ҳамамодарони дунё намехоҳанд, ки баоромиву осудагии фарзандонмонеа гардид.

Аз инрӯ, ҳамаи мо мардумонӣдунё тарафдор ва посбонисулҳ буда, баҳрипойдории он муборизамебарем.

Сулҳ- инхоби ором, таббасумикӯдакон, ҳузуру ҳаловатимодарон аст.

Сулҳофтоби дурахшонро мемонад, ки аз нурҳоиҷонбахши он оламмунаввар мегардад.

Паёмбари исломдар ҳадисе мефармояд « Ду неъмати басе бузург,аммо дида шаванда нестанд,ки инсонҳо ба қадрашон намерасанд.«Амният ва саломатӣ»

Воқеанамнияте, ки имрӯз модорем самараи арзишмандиваҳдату ҳамдилӣ ва муҳимтариндастоварди сулҳ аст.

Мо шаҳрвандони ватандӯства фарҳангдӯст сиёсатӣхирадмандонаи Асосгузори СулҳуВаҳдати миллӣ, ПрезидентиҶумҳурии Тоҷикистон ЭмомалӣРаҳмонро сармашқи корихуд намуда, баҳрипешгирии ин омилҳобарои мо бегонава нангин саҳмихудро мегузорем ва муқобили экстремизм ва терроризм, шомилшавииҷавонон ба гуруҳҳои ифротӣ,ҳизбу ҳаракатҳои номатлуб вапайравони мазҳабу фарҳангӣбегона, бегонаем.

Муассисаи таҳсилоти

томактабии №1. Муродова М.