Вабои аср коронавирус.

Имрӯзҳо бемории коронавирус ҷаҳонро фаро гирифтааст, ки аввал аз ҷумҳурии Хитой сар шуда, то ба давлатҳои абадқудрати дунё Итилия, Испания, Америка, Франси, Англя, Олмон ва дигар давлатҳои Аврупо, Осиё то ба Ҷумҳурии Тоҷикистон омада расидааст. Ин беиори барои пешрафт ва иқтисодиёти ҳар оила, Шаҳр, ноҳия, вилоят ва ҷумҳурихое, ки дар кураи замин мавҷуданд, зарари моливу ҷонии худромерасонад. Пеш аз ҳама ба шахсони калонсол ва афроди бемориҳои дил, шуш, ва асма тахсири калдонтар мерасонад. Бинобар ин пешгирии ин бемораз табобаташ осонтар мебошад. Баъд аз қазои ҳоҷат, пеш аз пухтани хурок бояд дастони худро ба муддати 30 сония бо собун шуст. Пушонидани даҳону бини бо ниқоб, истифодаи маводҳои антисептикӣ муҳимияти дигари пешгирӣ аз ин бемормебошад. Дар хона ва утоқҳои корӣ дастаҳои дархоро бо бинт печонида, онро пайваста ба хлор тар намудан лозим аст. Бо якдигар бусидан наздик нишастан, дастаки салом кардан, манъ мебошад. Ин буданд он омлҳое, ки давлатҳои дигари дунё аз онҳо истифода намуда, зуд аз ин беморӣ халос шуданд.

Директори МТ № 8 О. Далватов