Бадхоҳони миллаат ба мақсад намерасанд.

аҷнабист, маблағеро мегиранд аз аҷнабист, баромадҳое, ки дар сомонаҳои (иҷтимоӣ ) интернатӣ мекунад ин супориш аз аҷнабист.

Кабирӣ ва дигар нохалафоне ба мисли инҳо , имрӯз аз мусибати мардум фоида меҷуянд ва истифода кардан мехоҳанд. Имрӯзҳо симои аслии Муҳиддин Кабирӣ маълум ва мардуми Ҷумҳурии Тоҷикистон ӯро ҳамчун як нафари хоин, ватанфурӯш, фосиқ,ҳанот ва нокасу палид мешиносанд.

Ин хоин миллат ҳоло дар Аврупо умр ба сар бурда, зиндагии муҳоҷирона дорад, ҳамчун одамидар ба дар дур аз ватан аст. Касоне,киВатану миллат худ мефурушанд, чунин хиёнаткорро на Ватан ва на ҷомеа ҳеҷгоҳ намебахшад. Зеро Ватану ватандорӣ ва ҳимояи он вазифаи муқаддаси ҳар яки мо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Кабирӣ бошад хоини миллат ва ватанфурӯш аз дур истода тариқи сомонаҳои (иҷтимоӣ ) интернатӣ суханҳои дуруғу фитнангезро нисбати ҷомеаи мо паҳн мекунад. Аслан ҲНИ ва ташкилкунандагони онҳо ҳеҷ вақт ба фоидаи мардум кор накардааст.Доимо мухолифи давлат аст. Онҳо ҳамеша барои мақсади нопоки худ кор мекунанд.Имрӯз онҳо бозичаи дасти хориҷиён гардидаанд.

Баъдан ин иғвогарҳо насиҳатгар доранд. Аммо ягонтои онҳо хуни тоҷикӣ надоранд ва тоҷик ҳам нестанд. Онҳо маблағ доранд, маблағ медиҳанд, то орӯ номусу нанг ҳангомиҷанг бихаранд. Ин афрод истифодабарандагони тоҷиконанд. Чун тоҷикон ба мисли Муҳиддини Кабириро мехаранд ва муфурушанд. Аз якдаст ба дасти дигар медиҳанд.Ин аст мафкура ва олами ботинии ин гуруҳе, ки худро «саршиноси тоҷик» ном мебарад. Ин гуруҳи назҳатӣ шармнакарда худро бешармона ба таалуқ доштан ба миллати тоҷик будан ишора мекунанд. Солҳои бистумайнан ҳамин хел тоҷиконе буданд,ки қариб сабабгори бедавлатии абадии тоҷикон шуданд. Ва солҳои навадуми асри гузашта боиси эҳтимолияти шикасти бебозгашти давлатдории миллии мо гардиданд.

Кабирӣ қаноти беморхонаи сироятии ҷумҳуриявист, ки ин муассисаро бо 10 га замини атрофаш фурухта маблағашро ба кисаи худ задаст. Агар одам ба падару модари худ, бо умеде фарзанд гуфта, нури чашм гуфта калон мекунад, эҳтирому эътиқод надошта бошад, магар аз чунин шарм барои дар рӯзи мотамимодари худ, ҳамсояи ҳамватани худ иштирок ва ҳамдарди кардан меояд? Албатта, не .

Муҳиддин Кабирӣ муддати чанд сол аст, ки мардуми шарифи Тоҷикистонро осуда зиндагӣ кардан намемонад ва аз хориҷи кишваристода обрӯй ва нуфузи Тоҷикистонробосуханҳои дуруғӯ беманиаш дар арсаиҷаҳон паст кардан мехоҳад.Мо итминони комил дорем,ки ваҳдату якдилӣ ва сулҳу суботи давлати Тоҷикистон бебозгашт буда, халқи мо азму талошҳои Ватан ва тоҷику тоҷикзабонони тамоми дунё бо роҳнамоии Асосгузори Сулҳу ваҳдати миллӣ , Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ҳадафҳои олии миллатноил гардида, мавқеӣ геополитикӣ ва геостратегии худро боз ҳам таҳким мебахшадСаҳми арзанда ва хизматишабонарӯзии Асосгузори Сулҳу ваҳдати миллӣ , Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонаст,ки имрӯз дар кишвари мо сулҳу осоиш ва ороимии ҷомеа ҳамчун намунаи олии садоқат ба Ватан ва давлату миллат арзёбӣ мегардад.

Директори муассисаи № 39 Д.Абдуллоев