« 2024 » | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
Ҳидояти Пешвои миллат !
Ватанро сидқан бояд дуст дошт !
Хатсайри ноҳия!
ПОРТРЕТИ НОБАКОР
(Охирсухан ба маводам дар ФБ «Минбаъд чунин зиндагӣ кардан намешавад!» аз 12 майи соли 2019)
«Бубинед, агар дар байни ду курсӣ нишастӣ, чӣ рӯй медиҳад. Бисёре аз шумо дуруст навиштед, дардноку аламовар, аз қалб аст. Он чи ки ҳар як шаҳрванд эҳсос мекунад. Аз ин рӯ, шумо зикр кардед, шумо тамоман мухолиф нестед ва ҳукуматро дастгирӣ мекунед. Оне, ки гунаҳкор аст, шумо навиштед. Ин зиддияти мантиқист. Азони шумо(?) ҳолатҳое ҳаст, ки ҳам ба муқобили мухолифин ва ҳам ҳукумат равона шудаанд.
«Ва редаксияи фермаи мустаори кибербуллерҳои Эмомалӣ – FAKE-нафратангез, чун ҳамеша худро мунтазир накард. Онҳо ҳатто дарк намекунанд, ки шумо бо онҳо (?) бозӣ мекунед дар як даста. Ман эҳсос мекунам. Акнун, шояд бори аввал, шумо ҳис кунед, ки ростро гуфтан ба ҳукумат чи маъно дорад, ҳатто агар ту дар ҳақиқат душмани онҳо нестӣ. Бахусус, на душмани халқ ва Ватан» (Тнмур Варқӣ, ФБ дар саҳфаи манн, 12 майи соли 2019)
Темур! Дар мавқеи ман ягон зиддияти мантиқӣ мавҷуд надорад. Ман чандин бо ба таври ошкоро изҳор доштам, ки агар ман бояд байни ҳукумати кунунӣ ва мухолифини ислом интихоб кунам, ман ҳукуматро интихоб мекунам. Маҳз ба ҳамин хотир ман ба ҳукумат бо танқиди шадид дар маводи «Минбаъд чунин зиндагӣ кардан намешавад!» муроҷиат намудам. Ман ба ҳукумат ҳушдор додам - ба худ биёед! Беш аз 200 пост дар ФБ, даҳҳо шарҳҳои муфассал, шарҳҳои ошкоро ва танҳо ду шарҳи таҳқиромез аз ҷониби шахсони номаълум.
Шарҳҳои аблаҳона, пур аз нафрат ва бадбинона нисбат ба шахсияти ман дар сомонаи Кабирӣ, аз ҳисоб берун. Ҳамаи шарҳҳои шумо ба портретҳои Муҳиддинин ва онҳое, ки ӯ дар гирду атрофи худ ҷамъ овардааст, алоқаманд аст. Ин шарҳҳо эҳсоси ҳамдардии маро нисбат ба муаллифон бедор месозанд (аз он ҷумла шумо), ки бо ин роҳ қути лоямут ба даст меоред.
Барои фаҳмидани мантиқи ман, ба ту тавсия медиҳам, ки ҳамроҳи ман таърихи соҳои аввали 90-умро сайт кун. Апрели соли 1992. Аксияи дарозмуддати террори ахлоқӣ ва ҷисмонӣ зидди мухолифон бо шиори таблиғотии «Он ки бо мо нест, душмани мост!» дар ҷӯшу хурӯш. Бисёр вақт норозиҳои шикастхӯрда ба майдон кашида мешаванд-то ки барои дигарон дарс бошад. Шиори асосӣ бошад, «Ҳизби манхуси коммунист!!!» садо медиҳад аз забони ораторони штатӣ аз субҳ то шом.
Ва ногоҳ оратории навбатӣ, фаъоли Ҳизби исломӣ Мулло Саъдуддин ба издиҳом шиори нав пепартояд: "Амрико! Амрико! Марг ба найранги ту! Ҳама дар ҳайрат. Амрико инҷо чӣ дахл дорад?
Аз нақли Додоҷон Атовуллоев:
«Вақте Мулло Саъдудддин аз минбар фаромад, ман ба ӯ норозигиямро баён дошта, суханонашро фитнаҷӯёна хондам. Тавзеҳи гуфтаҳояшро тақозо кардам.
- Маро дар ситод супориш доданд, ки чунин шиорпартоӣ кунам, - ҷавоб дод ӯ.
- Дар кадом сито?-пурсидам манн аз ӯ.
Вай оромона маро ба як хайма хурд дар тарафи рости майдон бурд. Вақте манн вориди хайма шудам, боз ҳайратзадатар шудам. Дар ин хайма дипломатҳои Сафорати Эрон нишаста буданд. Худи ҳамон лаҳза ин фикр ба сарам зад: зери ниқоби дипломатӣ майдонро кормандони хадамоти махсуси Эрон роҳбарӣ мекунанд. Пас аз ин ҳолат манн майдонро тарк намудам. На танҳо ман, балки бисёре аз намояндагони аҳли зиё, ки умед доштанд халқи мо барои расидан ба истиқлолият бедор шуд, майдонро тарк намуданд. Ягон шубҳа набуд: Аксияи майдони Шаҳидон-лоиҳаи хадамоти махсуси Эрон буд!».
Минбаъд вазъ пуршиддат шуд. Фармондеҳи Гвардияи миллӣ генерал Раҳмонов Президент Раҳмон Набиевро фурӯхт ва бо неруҳои худ ба майдони Шаҳидон пайваст. Президенти беҳимоя ва ба ном, Р. Набиев зери фишори роҳбарони Ҳизби исломӣ маҷбур шуд, ки як қатор фармонҳоро доир ба таъсиси ҳукумати «ризояти миллӣ» имзо кунад. Ин ҳукумати аз нав таъсисёфта Тоҷикистон билкул ба ду ҷабҳаи оштинопазир тақсим намуд.
Пеш аз таъйиноти нав намояндагони аҳли зиёи тоҷик ба ҳукумати нав номзадҳои арзандаро пешбарӣ карданд. Агар роҳбарияти Ҳизби исломӣ ба овози онҳо гӯш медод, эҳтимол ҳукумати нав дар ҳақиқат қодир мешуд, ки ҳарду ҷониби муноқишаро оштӣ диҳад.
-Бо шумо дар як лагер ду проффесор-Раҳим Мусулмонқулов ва Абдунабӣ Сатторзода, - гуфт олим Акбар Турсунов ба раиси Ҳизби исломӣ Муҳаммадшариф Химматзода. – Ба онҳо пешниҳод кунед ба ҳайати ҳукумати нав шомил шаванд.
Мо ин инқилобро барои Мусулмонқулов ва Сатторзода накардаем, - ҷавоб дод Ҳимматзода ба олим.
Яке аз сабабҳои ҷанги бародаркуш таъйини Давлат Усмон, шахсе, ки он вақт бо сатҳи тафаккури қишлоқӣ, ягон рӯз дар сохторҳои давлатӣ фаъолият накарда, ба мақоми муовини сарвазир, сарпарасти мақомоти ҳифзи ҳуқуқ гардид. Ин таъйинот он вақт ғазаби аксарро дар ҷумҳурӣ ба бор овард…
Бо таъсиси ҳукумати «ризоияти миллӣ», ки дар ҳақиқат ҳукумати хусумати миллӣ гардид, умеди охирин ба ҳалли мусолиҳатомези муноқишаи дохилии таҳмилшудаи тоҷикон гӯр карда шуд.
Моҳи сентябри соли 1992 аз Эрон ба Тоҷикистон бояд ҳавопаймо бо аслиҳа барои ҷангиёни Ҳизби исломӣ меомад. Хадамоти махсуси Россия воридшавии бори хатарнокро пешгирӣ намуданд ва ба ҳамтоёни эронии худ ҳушдор доданд-бор агар ҳавопаймо бо аслиҳа ба Душанбе парвоз кунад аслиҳа мусодира карда мешавад! Агар он вақт ба хадамоти махсуси Эрон мусаллаҳ кардани мухолифини исломӣ даст медод, имрӯз дар харитаи ҷаҳон кишваре бо номи Тоҷикистон набуд. Ҷануби Тоҷикистон номи Афғонистони Хурдро мегирифт. Ӯзбекистон бошад, намегузошт, ки оташи ҷанг аз ағбаи Анзоб гузарад ва Шимоли Тоҷикистон таҳти назорати ӯ қарор мегирифт.
Бо гузашти 27 сол мақсад ва вазифаҳои Ҳизби исломӣ тағйир наёфт-бо дастгирии ҳамаҷонибаи Эрон то ҳадди имкон вазъро дар ҷумҳурӣ мутташанниҷ сохта, дар туғёни террор ва зӯроварӣ ҳокимиятро ғасб намуд.
Дар чунин вазъ агар ман мухолифи ҳукумати кунунӣ бошам, худам нафаҳмида бозичаи дасти хадамоти махсуси Эрон мегардам. Дар фарқ аз ту, манн Ватани худро намефурӯшам.
Тамоми ҳокимият абадӣ нест. Ҳокимон меоянду мераванд, халқ бошад, ҷовидонист. Даврони Эмомалӣ Раҳмон низ ба охир мерасад. Ман мсехоҳам, ки дар Ватани ман инбор тағйири ҳокимият бе талафот ва хунрезӣ сурат гирад. Як инқилоби хунини дигарро халқи мо намебардорад.
Ана мантиқи ман чунин аст. Акнун дар бораи мантиқи ту. Ин бешармиву беорист. Ин мантиқи инсонест, ки дар ӯ ояндаи дурахшонро дидан номумкин аст. Ба ту ҳодисаҳои солҳои 90-ум ва сабабҳои аслии фоҷеаи миллӣ хуб маълум аст. Чунки ту шоҳид ва иштирокчии фаъоли ин ҳодисаҳои фоҷеавӣ будӣ. Ва ба ту ҳамчунин боз дар моҳи апрели соли 1992 маълум буд, ки аллакай Ҳизби исломӣ бозичаи дасти қувваҳои сиёсии Хадамоти махсуси Эрон шуда буд. Ва имрӯз низ ин ҳизб ҳамон бозича аст. Ва ту дар ин бозича ба хотири луқмае хизмат мекунӣ, ки дар кишварҳои Аврупо аз гурӯснагӣ намирӣ. Шарти ту дар ҳаёт – тамоми хизматрасониҳо аз маблағи шумо! Ҷойи тааҷуб набуд, ки ҳамкорони латифагӯи мо дар аввали солҳои 90-ум ба ту лақаби СУМКАБАРДОР-ро дода буданд.
Паймони Шумо – ин "мухолифин” аст, ки бо маблағ ва барои маблағ созмон дода шудааст! Агар имрӯз Эрон маблағгузории Кабириро қатъ накунад, «Паймон»-и ӯ мисли хоначаҳои қоғазин хароб мешавад.
Дар сомонаҳои Кабири ту аз комёбии "Паймон" фарёд мезани. Ва гуё ин муваффақиятҳо ҳукумати Тоҷикистонро ба ҳаракат кардан водор месозанд. Ва дар ин муассисаҳои дуруғин баъзе ҳақиқат вуҷуд дорад. Пешравиҳои Кабирӣ воқеан ҳам ҳаст. Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон барои амалӣ шудани муваффақиятҳои ӯ кӯмак мерасонад. Пас аз амалиёти номуваффақи Вазорати корҳои дохила оид ба дӯздии Шарофиддин Гадоев ва баъдан озод намудани ӯ аз хӯҷаинҳои Кабирӣ дар Эрон таасурот ба вуҷуд омад, ки «Итиҳодия» дар ҳақиқат қувва аст. Ин қувваро ва баъдан бояд барои амалӣ намудани лоиҳаи Инқилоби исломӣ дар Тоҷикистон дастгирӣ намуд. Одди карда гӯем Шарофиддини бесавод кормандони хадамоти махусиТоҷикистонро фиреб дод, ки онҳо маҷбуран ӯро бояд тро ба дохили ҳавопаймо бурда расонанд. Гуселкунии ӯро ба навор тгирифта, баъдан тариқи интернет пахш намуданд - ба он хотире, буд ки ногаҳон ӯро касе дар роҳ бидӯздад дар ин ҳолат шикоят нисбати кормандони махсуси Тоҷикистон надошта бошад.
Дар ҳамёни Кабирӣ назар ба қаблӣ боз маблағ дар ҳаҷми зиёд ба гардиш даромад. Бамаврид, Темур! Кабири буҷаи худро васеъ намуд, андозаи луқмаи туро зиёд намуд?
Ӯ зуд-зуд шуморо ба сафарҳои худ мебарад, вақте ки дар кишварҳои Аврупо саёҳат анҷом медиҳад. Ва дар ин сафарҳо ӯ туро мехӯронад? Ҷойи тааҷуб нест, ки ман туро дар ин бора мепурсам. Яке аз шиносони ман чунин як ҳикояи ҳаёлиро, ки дар форуми САҲА моҳи сентябри соли гузашта шоҳид буд, нақл кард. Ана нақли ӯ:
«Ҷаласа дар меҳмохонаи панҷситорадор, ки як пиёла қаҳва 4-5 евро ва нисфирӯзӣ барои як нафар на кам аз 50 евро масраф мешавад, баргузор гардида буд. Тақрибан 25 нафар ба мисли гадо, ки аз тахти подшоҳӣ афтида бошанд ба ин форум бо даъвати Кабирӣ омада буданд. Онҳо ҳатто ба худ иҷозати фармоиши обро надоштанд. Мисли оне, ки Кабирӣ бесаробонҳоро аз кӯчаҳои Варшава ҷамъ намуда, онҳоро шустушӯ намуда, ба онҳо либосҳои мувофиқ пӯшонида, баъдан иҷозаи ба меҳмонхона воридшуданашонро додааст. Ана акнун вақти танаффуси нисфирӯзӣ фаро расид. Ногаҳон ин гурӯҳ ба ҳавлии меҳмонхона баромаданд ва ман аз паси онҳо. Дар ҳавлӣ онҳоро ҷавонписари хурд бо қуттиҳои калон, ки дар дохили онҳо шайрма буд, интизор буд. Бачаҳо мисли гургони гурусна ба қуттиҳо ҳамла намуда, пас аз чанд лаҳза онҳоро холӣ намуданд. Баъдан ҳамроҳ об нӯшида, даҳонҳои худро тоза намуда ба меҳмонхона баргаштанд. Ба ман ин манзараро нигоҳ кардан хело хандаовар буд.То ба дараҷае инсонро ба худ наздик кардааст, ки барои каму беш ӯро хӯронидан ба хуҷаини худ хизмат мекунад.Ва ана ин гурӯҳи гадоёни гурӯсна бо садои баланд худро Паймони Миллии Тоҷикистон муаррифӣ мекарданд. Ҷои тааҷуб нест, ки Додоҷон шаурмаро бренди ин Паймон меномад… Ҳамаи ин бачаҳо дармеҳмонхонаҳои атрофии .варшава ҷойгир карда шудаанд. Равшани Темуриён бошад якчанд километр дуртар аз Варшава дар яке аз ҳавлиҳои кӯҳна ҷойгир буд.
Ба наздикӣ хӯронандаи ту Кабирӣ дар телевизор баромад намуда, иброз дошт, ки баъзеи онҳо бо ҳамроҳони худ рӯ ба рӯ мешаванд – озодии баён. Зиёиён Равшани Темуриён, Темури Варқӣ ва Барзу Абдураззоқов. Албатта ӯ намуди Додоҷон, Ҳафиз Бобоёров ва манро дошт. Ба ӯ мардӣ намерасид, ки номҳои моро номбар кунад. Мо сахт ба хӯҷаини ту халал мерасонем! Ӯ кӯшиш менамуд, ки ба худ имиҷи сиёсати тамадунофарро бисозад, пулҳои эрониҳоро ба ҳаво партояд, вале мо ин имиҷи ӯро вайрон мекунем. Ҷойи тааҷуб нест, ки ӯ дар яке аз нишастҳо гуфта буд: «Душмани ман ҳукумат нест, душмани ман Додоҷон Атовулло аст!»
Хӯронандаи ту дар кадом зина қарор дорад, агар ӯ ту ва Равшанро зиёӣ шуморад ва инчунин озодандешон! Шумо ҳарду ба луқма ва фармоиш фикри худро баён мекунед! Танҳо як мисоли оддӣ Муҳиддин босмачиёнро қаҳрамонони миллат эълон намуд ва ту дафъатан инро идора мекарди: «Аҷдодони мо босмачӣ буданд!» Агар Муҳиддин ҷанговаронро қаҳрамонҳо барои таъсиси ҳукумати шӯравӣ дар Тоҷикистон эълон мекард, то аҷдодони ту фармондеҳони Салиби Сурх мешуданд. Ва то бо фахр мегуфти, ки чӣ тавр онҳо бар зидди душманони ҳукумати шӯравӣ ҷангидаанд.
Ту ба хотири як бурда нон бо дурӯғгӯён якфикр мешавӣ, бидуни чуну чаро ба онҳо итоат мекунӣ, аммо бо ин ҳама натавонистӣ дуруст калимаҳоеро ки аз забони мусалмон 24 соат садо медиҳад-Аллоҳу Акбар, Бисмиллоҳу раҳмону раҳим-ро ба дурустӣ бигуӣ. Ту мояи истеҳзо шудӣ, вақте ки аз забони ту ин калимаҳо ингуна садо доданд: - ОЛОҲ АКБАР, БИСМИЛЛАҲ РАҲМАН РАҲИМ. Ту худ медонӣ маънии ин калимаҳоро? Боварам намеояд.
26 сол аз замони пошхӯрии Иттиҳоди Шӯравӣ сипарӣ гашт, ту бошӣ худро чун шахси ватандӯст тарғиб намуда, ҳанӯз ҳам забони тоҷикиро аз худ накардаӣ. Ин аст чеҳраи озодфикриву озодхоҳии ту!
Акнун дар бораи Барзу Абдураззоқов. Ду Барзу ҳаст. Якумӣ ҳунарманди болаёқати коргардони театр, ки таҳсили олиеро дар Маскав аз худ кардааву маҳбуби тамоми тамошобини собиқ Шӯравӣ гардидааст. Барзуи дувум –бехирад! Барои оне ки беақлона ба сиёсате ҳамроҳ мешавад, ки чизеро дарк намекунад! Барзуи бехирад андеша намекунад, ки Кабири ӯро исми ӯро барои мавқеъсозии худ истифода менамояд.
Ҳанӯз чанд сол қабл, вақте ки Ҳизби исломии Тоҷикистон озодхоҳ буд, Кабири мулоқоти Барзӯро бо ҳамҳизбон доир карда буд. Ва Барзӯ ба онҳо дар бораи театр, осори Садриддин Айнӣ нақлҳо кард. Замоне ки тариқи интернет видеои ин вохӯриро тамошо намудам, хостам садо баланд кунам: «Барзу! Пурс аз ин мутаасибони ришдор, дар кадом суроғаи шаҳри Душанбе Театри академии ба номи Абулқосим Лоҳутӣ ҷойгир аст? Ва оё маънии калимаи театрро сарфаҳм мераванд!?» Дар ин вохӯрӣ Барзуи болаёқат бехирадии хешро нишон дод.
Барзуи якум ҳусни таваҷҷуҳ ва эҳтиромро дар кас меорад, Дувумӣ бошад ҳисси нафратро!Дар хотима кардани ҷавобияи худ ба шарҳи ту ба андешае омадам, ки ман беихтиёрона акси нокасро тасвир намудам.Ту ҳастӣ ин нокас! Ва ту шарм надошта, дар шарҳи худ аз худ нафари парҳезкорро нишон дода, ба ман мантиқ меомӯзӣ?
Ҳар як тоҷики солимфикр, ки ояндаи Тоҷикистон барояш бегона нест, ҳайратзада мешавад, аз оппозитсияе, ки нокасонеро мисли ту дар атрофии Кабирӣ мебиинад!
P.S. Темур! Таърихи оне ки ту чигуна мақоми шоири муҳоҷиршударо гирифтӣ дар тарҷумаи ҳоли ту аҷиб аст. Аммо дар ин бора замони дигаре сухан хоҳам кард. Интизор шав!
Мирзораҳматов Саломиддин
silvenpsp.rusferurezki.ru