Тераризм ин падидаи номатлубе мебошад, кисроқои охир дар тамоми ҳомеъаи инсони ва қамац мишрқои башарият реша давонидааст. Агар ба дурустии ин махмун сарфаҳмрафта бошем, асосси онро мо омўзгорон аз тарбияи нодуруст дар мактаб мегузорем. Агар кудак дар мактаб дар замири худшиносии милӣ ва посдоштани арзишҳои миллӣ тарбия ёбад, ҳеҷ гоҳ дар ботини худ калимаи терроризм ва экстремизмро ҷой дода наметавонад. Дигар омиле, ки наврасон ва ҷавонон ба он дода мешаванд, дар он аст, ки аз сабаби норасогии рузгор ба муҳоҷирати меҳнатӣ сафарбар гардида, аз баски дониши фазои ва ҳисси худшиносии миллӣ надоранд, фирефтаи найрангу фитнаҳои хоҷагони хориҷи гардида, дар доми онҳо бо истифодаи маблаҳҳои ночиз ба кирдоҳои ношоиста даст мезананд.

Аз ин рузномузгоронро зарураст, ки наврасонро дар руҳияи худшиносии миллӣ тарбия намоем. Бояд кудакон дониши баланди худшиносӣ дошта, ватану миллати худро дуст доранд.

Директори муассисаи таълимии № 22